ตอนเด็กๆ สมัยที่เราเริ่มหัดเดิน
เดิน 2 ก้าวแล้วก็ล้ม ล้มแล้วก็ลุก แล้วก็เดินใหม่
พอเดินอีกนิด ก็ล้มอีก แล้วก็ลุกเดินใหม่
ล้มๆลุกๆจนกระทั้งเราเดินเป็นจนถึงวันนี้
โชคดีที่ตอนเด็กๆ เรายังไม่รู้จักคำว่า “#ข้ออ้าง” และ “#ความกลัว”
มิเช่นนั้นแล้ว เราคงบอกกับแม่ว่า
“แม่ฮะ หนูยังไม่พร้อม”
“หนูขอคลานอีกซักปี สองปี ให้พร้อมกว่านี้หน่อยแล้วค่อยหัดเดินได้มั๊ย”
“ถ้าเดินแล้วล้ม หัวเข่าถลอก จะทำไง”
“ไม่เดินหรอก เพราะดูเด็กข้างบ้านซิกว่าจะเดินได้ต้องล้มตั้งหลายรอบ”
“หนูมีความสุขกับการคลานอยู่เลย หนูไม่อยากเดินได้หรอก”
“แม่คงอยู่อุ้มหนูไปตลอดชีวิต หนูไม่จำเป็นต้องเดินได้หรอก”
และวันนี้เราก็คงเดินไม่เป็น
ฟังแล้วคงคิดว่าถ้ามีใครพูดแบบนั้นกับแม่คงจะแปลก แล้วถ้าเปลี่ยนเป็นแบบนี้หละ
– “ยังไม่พร้อมออกมาจากชีวิตมนุษย์เงินเดือน”
– “ขอเป็นมนุษย์เงินเดือนซัก 2 ปีก่อนแล้วค่อยออกมาเป็นเจ้านายตัวเอง
-” ถ้าออกมาทำแล้วมีปัญหาจะทำยังไง”
– “ไม่ออกมาจากชีวิตมนุษย์เงินเดือนหรอก ดูคนนู้นซิกว่าจะตั้งตัวได้ล้มตั้งกี่รอบ”
– “ฉันมีความสุขกับมนุษย์เงินเดือนจึงไม่จำเป็นต้งออกมาทำอะไร”
– บริษัทจะเลี้ยงฉัน จ้างฉันตลอดไป”
รู้สึกคุ้นๆบ้างมั๊ย เป็นข้ออ้างของคุณ???
จงสวมหัวใจของเด็กในวันนั้น ที่ปราศจาก #ความกลัว และ #ข้ออ้างใดๆ และมาหัดเดินด้วยกันกับเพจเรานะครับ
กดไลค์เพจ รู้รอบตอบโจทย์ธุรกิจ และเราจะช่วยประคองคุณให้เดินไปพร้อมกัน